Rozdział 42 - Love You Like A Love Song

Muzyka

Obudziłem się czując gorące promienie słoneczne na twarzy. Powoli uniosłem powieki i spojrzałem na zegarek widniejący na mojej ręce. Wskazywał on 9:34. Nie tak późno. Rozejrzałem się dookoła i zaśmiałem się pod nosem widząc jak wyglądają moi przyjaciele podczas snu. Niall leżał na dywanie przytulony do nogi Lou, która zwisała z kanapy, na której spał jej właściciel. On sam obejmował Liama w pasie i obślinił mu koszulkę, ten zaś trzymał za rękę Zayna, który spał na fotelu obok. No i była jeszcze Oliv, ta to twardo spała. Przyczepiona była do mnie jak małpka i jeszcze nogę miała zwieszoną nad głową Nialla. To się chłopak zdziwi jak to zobaczy. Ja leżałem na środku kanapy między Lou a Oliv. Co nie zrobię to obudzę dziewczynę, więc postaram się chociaż zrobić to w przyjemny sposób. Zacząłem bawić się jej farbowanymi włosami choć mówiła ostatnio że wraca do swojego naturalnego brązu. Reakcja na mój czyn była praktycznie żadna. Pomruczała coś pod nosem i schowała głowę w moim ramieniu. Skoro to nie działa trzeba spróbować czegoś innego. Zagarnąłem jej włosy na jedną stronę tym samym odsłaniając jej szyję, na której widniała malinka. Zaśmiałem się na wspomnienie wczorajszych wydarzeń, strasznie ciekawi mnie co stałoby się gdyby chłopcy nie weszli. Raczej się nie dowiem, teraz pozostaje mi tylko obudzić moją ukochaną. Delikatnie musnąłem fioletowe miejsce na jej szyi, nic żadnej reakcji, powtórzyłem czynność lekki uśmiech, teraz wiedziałem że udaje i nie śpi. Z szyi przenosiłem się coraz wyżej ‘idąc’ pocałunkami wzdłuż kości żuchwy i kończąc na ustach.

- Nie udawaj już tylko wstawaj bo głodny jestem i wszystko mnie boli – zaśmiałem się udając cierpienie

- No dobra… - powiedziała zrezygnowana

 Zostałem uwolniony i mogłem już spokojnie wstać, a tak przynajmniej myślałem. Podnosząc się z kanapy napotkałem nieprzyjemny ból w szyi i kręgosłupie. To się dorobiłem.

- Dzisiaj wieczorem czekam na masaż.. – powiedziałem ociężale udając się do kuchni

- Za co? – zapytała zdziwiona dziewczyna, podążając za mną jak cień

- Za bycie twoim materacem tej nocy – odpowiedziałem sarkastycznie uśmiechając się

- Oj nie przesadzaj.. – machnęła ręką i wyminęła mnie znikając za drzwiami pomieszczenia – Mięczak z ciebie i tyle – powiedziała i od razu uciekła za blat kuchenny

- Co ty powiedziałaś? – uniosłem do góry brwi

- Nic.. – udawała głupią

- Powtórz – spojrzałem na jej rozbawioną twarz

- No powiedziałam ŻE CIĘ BARDZO KOCHAM I JESTEŚ TAKI MĘSKI… - inteligentnie próbowała wybrnąć z sytuacji

- HAHAHa..Ha..rry męski? – śmiał się na głos Lou, który właśnie zawitał w pomieszczeniu

- A co może nie? – zapytałem ironicznie

- No nie.. – odpowiedział jakby to było oczywiste Lou

- A ty nic nie powiesz? – tym razem skierowałem się do mojej dziewczyny

- No wiesz… - zaśmiała się, nie no teraz to przegięli

- Dobra – tylko tyle powiedziałem i wyszedłem z kuchni do pokoju Oliv, aby się odświeżyć

*Oliv*

- Jak myślisz obraził się? – zapytałam Lou

- Nie – wzruszył ramionami i zaczął grzebać w szafkach w poszukiwaniu płatków kukurydzianych

- Są w 3 górnej szafce od okna. – powiedziałam zastanawiając się czy iść na górę czy nie

- Dzięki – powiedział przyjaciel z zdobyczą w ręce

- Spoko, wystarczy że pójdziesz do niego na górę – powiedział entuzjastycznie Lou

- Może masz racje..- powiedziałam przerywając intensywne myślenie – to idę – jak powiedziałam tak zrobiłam

Weszłam do pokoju i zastałam pustkę, już chciałam wychodzić z pomieszczenia, ale usłyszałam dźwięki z łazienki więc zostałam. Cofnęłam się do wnętrza pokoju i położyłam się na łóżku. Zaczęłam myśleć jakby to było gdybym nie wyjechała do Londynu, gdybym nie spotkała chłopaków i gdybym została w Polsce, czy wtedy by mnie prześladowali? Zastanawiałabym się tak dalej gdyby nie fakt że Harry wyszedł z łazienki w ręczniku owiniętym dookoła bioder. Co ja gadałam że on jest nie męski.. i znów się rozmarzyłam. Podeszłam do niego najbliżej jak się dało, ale on nawet nie drgną. Czyli tak się bawimy. Położyłam jedną rękę na jego torsie, muskając palcami jego skórę, a drugą umieściłam na policzku chłopaka głaszcząc go po nim i zmuszając aby popatrzył na mnie. Nic żadnej reakcji. Posunęłam się o krok dalej, stanęłam na palce  i delikatnie musnęłam jego usta. Nic, ale wiedziałam że długo nie wytrzyma. Powtórzyłam czynność przy tym bawiąc się jego loczkami. Poskutkowało, złapał mnie za biodra i bardziej przycisnął do siebie pogłębiając przy tym pocałunek. Ręką która znajdowała się na torsie chłopaka pchnęłam go do tyłu tak że wylądował na łóżku. Nie powiem był zaskoczony moim czynem, ale widocznie podobało mu się bo pociągną mnie za sobą tak że wylądowałam siedząc okrakiem na jego biodrach.

- Coś mi się zdaje, że mi się dziewczyna rozbrykała – zaśmiał się i poruszał brwiami

- Czyli się nie gniewasz? – zapytałam z nadzieją w głosie i uśmiechem zwycięstwa na twarzy

- Na ciebie nie potrafię się gniewać – usiadł otulając mnie swoimi ramionami i ucałował w czubek głowy

- Kocham twoją opiekuńczość – szepnęłam mu prosto do ucha

- A ja kocham ciebie – cmoknął mnie w usta i wstał tym sposobem pozbywając się mnie z kolan

Jest początek sierpnia. Ostatni tydzień minął zupełnie zwyczajnie spędziliśmy go wszyscy razem, albo każdy ze swoją miłością. Chłopcy dowiedzieli się że muszą lecieć do LA na jakąś galę, później mają występy w programach, wywiady itp. Ma to potrwać 2 tyg. Jeszcze nie wiem czy pojadę, ale Harry bardzo nalega, a uparty to on jest. Wylot ma być za 3 dni czyli dzisiaj powinnam podjąć decyzję co do mojego towarzystwa. Jest ranek i jak codziennie budzę się w towarzystwie nikogo innego jak Harrego. W sumie to jest tak że jednej nocy ja u nich śpię a następnej on u mnie, chociaż częściej jesteśmy u mnie bo tu przynajmniej możemy pobyć sami, choć nigdy nie wiadomo co im wpadnie do głowy i kiedy wpadną na podlewanie kwiatków.