Rozdział 33 - Who Owns My Heart

Muzyka

*Victoria*

No to czas na przepytanie. Już nie mogę się doczekać! Wreszcie dowiemy się o co  chodzi. Szczerze to jeszcze nie widziałam Oliv w takim stanie. Mam nadzieję że nam powie. Ciekawe czy Harry wygada.

- Chodź pogadamy. – zachęciła ją El i już szłyśmy do pokoju naszego pokoju

- Ok – śmiała się cały czas

- Opowiesz nam co robiłaś wczoraj? – uśmiechnęłam się do niej serdecznie

- Nie mogę – powiedziała głosem małej dziewczynki

- Dlaczego – spytała Dan

- Bo Harry będzie zły i już nie będziemy się przyjaźnić, ani przytulać.. – posmutniała

- Lubisz się z nim przytulać? – zapytała wkręcając się w temat Pez

- Bardzo… on tak fajnie przytulaaa – przeciągała każdą literkę i zaczęła sama siebie przytulać

- Dlaczego tak sądzisz? – dopytywałyśmy

- Bo tak jest – powiedziała krótko

- A lubisz Harrego? – zapytała z innej beczki Dan

- Nie… - powiedziała uśmiechnięta

- Jak to? – zapytałyśmy zdezorientowane

- No zapytałaś czy go lubię to odpowiedziałam nie bo ja go nie lubię… - zaczęła tłumaczyć, ale troszkę plątał się jej język – no bo ja go kocham – uśmiechnęła się wesoło i przytuliła poduszkę leżącą obok mnie

- Czekaj… co ty powiedziałaś? – wszystkie byłyśmy tak zdziwione

- No że kocham Harrego – powtórzyła szczerząc się równie mocno

- Ale ty tak na serio? – zapytała dla upewnienia El

- No przecież.. ja nie całuję osób których nie kocham… - powiedziała nie świadoma swoich słów i od razu zakryła usta ręką

- Co? – powiedziałyśmy jak na zawołanie

- Nic – zaczynała zaprzeczać i chować głowę za poduszkę, aby ukryć pojawiający się rumieniec

- Przecież słyszałyśmy! – powiedziała oszołomiona Pez

- Przecież ja nic nie mówiłam – zaczęła błądzić wzrokiem po pokoju – A wiecie że mam swojego jednorożca.. – powiedziała roześmiana

- Co ty pierdolisz? – zapytałam

- No nie widzisz go? – wskazała na sufit – siedzi sobie i wystawia do mnie język bo nie dałam mu dzisiaj

Skittles'ów – powiedziała zupełnie poważnie

- Czy to oprócz alkoholu coś brałaś? – zapytała ledwo powstrzymując się od śmiechu El

- No czy ja wiem… brałam porządną dawkę Actimela, wiesz tak na wzmocnienie – szepnęła

- Ja z nią nie wytrzymam.. – śmiała się Pez

- Dokładnie… - wtórowała jej El – trzeba częściej ją upijać, tyle wtedy się dzieje – wybuchała co chwilę niekontrolowanym śmiechem

- Dobra ogarnijmy się musimy się więcej dowiedzieć… - zaczęła Dan – Ej ona jest sprytniejsza niż sądziłam, odgoniła nas od tematu i nawet tego nie zauważyłyśmy – opamiętałyśmy się i wznowiłyśmy przesłuchanie

- Kiedy się ostatnio całowałaś? – zapytałam podstępem

- Ale chodzi o dzień czy godzinę? – zapytała nadal śmiejąc się do sufitu

- A co jednego dnia było więcej niż raz? – zapytała podchwytliwie El

- Nom a dokładnie 2 – wyszczerzyła się do nas i wróciła do podziwiania swojego jednorożca, który niby znajdował się na suficie

- O a kiedy to było? – zaciekawiłyśmy się każdym jej słowem

- Hm.. chyba wczoraj – zaśmiała i pomachała do sufitu

- O tu cię mamy… - powiedziała pod nosem Dan

- A z kim cały wczorajszy dzień spędziłaś? – zapytałam retorycznie

- No przecież z Harrym.. – powiedziała niewzruszona

- Czyli przyznajesz że to z nim się te 2 razy pocałowałaś? – Pez chciała upewnić się w naszych zamysłach

- No ta.. – ugryzła się w język – tnz nie… - powiedziała pewniej

- Słyszałyśmy pierwsze słowo i było to tak! – zaśmiałam się szyderczo

- Ugh! No i się wkopałam… - powiedziała smutna – Ale ja obiecałam że nie powiem… on też obiecał.. – wtuliła się w poduszkę i zaczęła się śmiać, ja tej dziewczyny nie rozumiem, jest jej smutno i jest załamana a dosłownie sekundę później się śmieje jak opętana

- Coś jeszcze się takiego działo? – zapytałam uradowana posiadającymi informacjami

- Nope – zaśmiała się – Ciekawe jak to jest być Spongebobem – gładziła się po brodzie i uśmiechała do ściany

- Wiecie co może zostawmy ją samą – zaproponowała Pez

- Ok to idźcie ja spróbuję ją uspać – uśmiechnęłam się do nich promiennie

- Okay to czekamy na dole – zniknęły za drzwiami

- To jak pójdziesz spać? – zapytałam

- Nie wiem, bo ten jednorożec się tak dziwnie na mnie patrzy a to jest chłopak.. – powiedziała ze strachem w oczach

- Spokojnie nic ci nie robi – zaśmiałam się pod nosem

- A co jak za to że nie dałam mu jeść zgwałci mnie – powiedziała chowając się pod kołdrą, na co ja wybuchnęłam śmiechem, lecz szybko się opanowałam

- Patrz teraz wygonie go na balkon dobrze? – zapytałam otwierając drzwi balkonowe

- Tak.. – powiedziała uśmiechnięta i zasnęła

Zamknęłam drzwi od pokoju i podążyłam do salony gdzie siedzieli wszyscy. Śmiali się na cały dom. Widać że nie tylko Oliv odwalała. Dołączyłam do nich opowiadając co działo się przed chwilką.

- Nie uwierzycie co przed chwilą musiałam robić.. – powiedziałam siadając na kanapie koło swojego chłopaka

- Dawaj dzisiaj już nic nas nie zdziwi – powiedział entuzjastycznie Lou

- Musiałam wyganiać jednorożca na balkon bo według Olivii chciał ją zgwałcić – wybuchłam niepohamowanym śmiechem i reszta ze mną

Każdy z nas dowiedział się prawdziwej wersji którą przekazał w całości Harry. Postanowiliśmy się kłaść tylko był mały problem bo brakowało jednego pokoju więc postanowiliśmy się podzielić i ja wraz musiałam iść do Oliv, a Niall do Harrego. Szybko zasnęłam, choć słyszałam jak dziewczyna cały czas gada o tych jej jednorożcach.

Rano obudziłam się w świetnym nastroju. Oliv jeszcze spała. Poszłam do swojej walizki i wyciągnęłam z niej ubranie. Weszłam do łazienki i przygotowałam się do dnia. Po chwili byłam już gotowa. Zeszłam do kuchni, w celu zjedzenia jakiegoś śniadania. Zastałam tam nikogo innego jak mojego kochanego blondaska. Ubrany był w biały t-shirt i jeansy. Chłopak stał z głową w lodówce czegoś w niej szukając. Podeszłam do niego na palcach i zaczęłam go łaskotać. Chłopak wił się w każdą stronę lecz gdy się już ogarnął spojrzał na mnie łobuzersko i zaczął swój monolog zbliżając się do mnie.

- Nie ładnie tak zaskakiwać mnie – podchodził coraz bliżej, a ja odsuwałam się do tyłu

- Przecież ja nic takiego nie zrobiłam – wypierałam się i wciąż cofałam lecz napotkałam na swojej drodze ścianę

- O widzę że nie masz gdzie uciec – poruszał znacząco brwiami i położył ręce po obu stronach mojej głowy

- No na to wychodzi – powiedziałam pewna siebie

- Co ja mam teraz z tobą zrobić? – zapytał choć dobrze znał odpowiedź

- Nie wie.. – nie dał mi dokończyć ponieważ wpił się w moje usta, jego mięciutkie wargi przywarły z całej siły do moich

Złapałam go za koszulkę jeszcze bardziej przyciągając co siebie. W ten sposób nie było żadnego wolnego miejsca między nami. Całował zachłannie, a ja nie byłam dłużna. Tą chwilę musiał przerwać Lou. Ubrany był w białą koszulkę w ledwo widoczne niebieskie paski, do tego miał jak zwykle czerwone rurki podwinięte na dole.

- Ej no bo moje marchewusie nie mają jeszcze +18 więc nie migdalcie się tak na ich oczach bo mi je wystraszycie – powiedział zasłaniając swoje święte marchewki

- Oj już dobrze… - oderwaliśmy się od siebie i każdy zaczął przyrządzać sobie coś do jedzenia

Po chwili dołączyła do nas El i Dan. Dziewczyny również zabrały się za swoje śniadania. Do naszego towarzystwa dołączył jeszcze Liam ubrany w ciemno zielone spodnie i białą bluzkę z rękawem ¾. Zaraz pojawili się również Pez oraz Zayn. Chłopak miał na sobie czarne rurki i białą koszulkę z nadrukiem.

- Wczoraj to się działo – skomentował Zay wchodząc do kuchni

- No.. ciekawe czy pamiętają? – dopowiedział Lou z buzią pełną płatków kukurydzianych

Wszyscy zajadali już w najlepsze i zjawili się nasi wczorajsi komicy. Już na wejściu dowaliłam Oliv tekstem.

- I jak jednorożec nie zmarzł na balkonie? –zapytałam na co wszyscy o mało nie pospadali z krzeseł

- Co? – zapytała, czyli niczego nie pamięta… to dobrze

- A Harry jak tam luli? – zapytał śmiejący się Lou

*Olivia*

WTF?! O jakich jednorożcach oni mówią? Czy tylko ja tu nie wiem o co chodzi? Spojrzałam na wszystkich. Śmiali się do upadłego, tylko Harry tak samo jak ja nie był w temacie. 

9 kom = next